Ik vond 7 februari bij Boekenspot op Hoog Catharijne in Utrecht een boek waar ik al een tijdje naar zocht: De naakte aap van Desmond Morris. Een boekje uit 1967.

Ik heb het eerder uit dan ik verwachtte. Nu 12-2-2017 al. De schrijver van het boek, noemt de mens, naakte aap, omdat ie niet zoveel haren meer over heeft als de andere primaten. Hij beschrijft de mens zoölogisch. Wij eten, verzorgen, slapen, vechten, paren en voeden kinderen op, net als dieren ook doen. Hoe verschillen wij van hun en hoe lijken wij op elkaar? Hoe is dat ontstaan?

We zijn erg verwant aan de primaten maar hebben ons ook een beetje tot roofdieren ontwikkeld. Wij doden andere dieren en eten hun vlees. Hoewel het jagen voor ons levensonderhoud vervangen is door ‘werken’. Een goede jager staat wat hoger in de hiërarchie, een goede werker ook. etc. Zo schetst Desmond Morris wel een mooi beeld. Zo maakt hij ook duidelijk wat wij van dieren kunnen leren. Zij vechten er soms op los bijvoorbeeld, maar zij doden daarbij niet iemand van hun eigen soort normaal gesproken. Zij geven hun tegenstander de kans om weg te gaan of een nieuwe rol aan te nemen.

Wat ik ook interessant vond was de observatie dat wij langer jong blijven en daardoor vernieuwend en ‘fris’ ‘speels’ ‘nog niet volgroeid tot volwassenen’ blijven. Dit zou ook een van de redenen zijn waarom onze hersenen zo veel verder gegroeid zijn dan die van andere primaten. Een jonge chimpansee en een jong kind leren tekenen op dezelfde enerverende manier, een potlood kan lijntjes trekken, geometrische figuurtjes maken en een cirkeltje met twee puntjes erin lijkt een gezichtje…. Wauw! Maar dan staat de chimpansee wel ongeveer stil, terwijl het naakte apenkind nog aan een enorme ontwikkeling begint….