de val van Icarus

11 augustus vorig jaar publiceerde ik voor een wedstrijd van ‘Heel Nederland schrijft‘ een Icarus verhaal over Donald Trump. Niets mee gewonnen 😉 Maar gisteren 23-1-2017 Spreekt ook RTL-Nieuws over Donald Trump als Icarus. Naar aanleiding van een verhaal van hoogleraar journalistiek Jeroen Smit.
Daarom nu nog even mijn verhaal van een half jaar geleden hier op mijn eigen site.

De val van Icarus

Ik ben Donald Icarus Trump. Ik vluchtte met mijn vader van het eiland, waar wij gevangen zaten. Hij had me leren vliegen met vleugels van hout, was en veren, om te ontsnappen. ‘Dus je weet het,’ hoor ik hem nog zeggen: ‘niet te dicht bij de zon en niet te dicht bij het water komen.’ Hij keek vaak om tijdens onze vlucht, maar op een gegeven moment vertrouwde hij het wel. En toen zijn ogen me niet langer opzochten, werd mijn drang om te weten hoe dicht ik de zon kon naderen onverklaarbaar hevig. Helemaal bevangen ben ik hoger gaan vliegen, steeds hoger, ik verloor zowat mijn verstand.

Gelukkig kan ik inmiddels vertrouwen op mijn grote mond en mijn emotionele kracht, mij van nature gegeven. Ik ga Amerika weer groot maken. Mijn vleugels zijn krachtig. Ik heb ze stiekem met een elastisch hittebestendig plakspul bewerkt. Bovendien beschermt een toverdrankje van een bevriende druïde me tegen erg felle zon. Ik voel me beresterk. Waarom zou ik geen president van de Verenigde Staten kunnen worden? Ik ben dichter bij de zon gekomen, dan ooit iemand anders. Lodewijk de veertiende was de eerste zonnekoning. Ik zal de eerste zonnepresident zijn. Mijn vader is inmiddels ver uit het zicht. Wauw! Daar zie ik het witte huis! Nog even volhouden!

Lafaards zijn het, de leden van mijn partij die adviseren om op Hillary Clinton te stemmen, idioten! De was druppelt inmiddels weliswaar smeltend uit mijn vleugels, veren laten los en het houten raamwerk wordt zichtbaarder, maar ik ga door. Mijn armen kunnen nog steeds goed richting houden. Helaas raakt het toverdrankje uitgewerkt.

Donald Icarus Trump… Stel je voor dat ik mij beter in het midden had weten te houden en niet zo eigenwijs was geweest. Stel je voor dat het toverdrankje net iets langer goed had gewerkt. Dan zou ik nu al definitief de eerste zonnepresident van Verenigde staten zijn!