iemand moet er thuis zijn

thuis zijn
Naar aanleiding van mijn oproep tot reistips op de Koningsdagvrijmarkt, heb ik al veel tips nagetrokken. Veel heb ik vroeger ook wel gedaan. Werken als vrijwilliger in (al dan niet organische) gemeenschappen of bij mensen of instellingen, waar iets opgeknapt moet worden. Op de bonnefooi reizen deed ik ook. Door midden en zuid Amerika, ik deed een pelgrimstocht naar Santiago in Spanje, verbleef enige tijd op een kiboetz. Trok rond op campings, langs low budget hotels etc.

Ik keek daarbij altijd wat er op mijn pad kwam, maar had natuurlijk ook mijn eigen blikveld en was nogal toeschouwerig ingesteld… En ook geldt altijd ergens wel: waar je je aandacht op richt, dat ga je ook ontmoeten… En dit kun je dan weer voor een deel bewust zijn etc.

Afgelopen dagen heb ik behoorlijk geëxperimenteerd met mijn smartphone, die ik nu bijna een jaar heb, schat ik en waar ik ineens een heel stuk beter in thuis ben nu.

Ik wil nog steeds iets met video en schrijven doen. Daar ben ik mee bezig. Ik wil het zelfstandig kunnen doen, niet te afhankelijk van allerlei opdrachtgevers. Iemand moet het uiteindelijk doen, dat ben ik zelf 🙂

Ik heb net het boekje van Arnon Grunberg gelezen: ‘Thuis ben je’ allemaal format-achtige columns. Goed geschreven uiteraard, maar ja als je zo thuis bent als Grunberg : overal en nergens: ‘Waar de psychiatrie je met open armen ontvangt’, ‘waar er niet aan je bestaan getwijfeld wordt’, ‘waar je leven een puinhoop is’, ‘waar je personages als intieme vrienden zijn’, ‘waar je familie het bidden niet kunnen laten’, ‘waar je de meeste nederlagen hebt geleden’ etc. , dan ben je tegelijk overal thuis en nergens. 🙂

Zover wil ik zelf niet gaan, ik ben thuis in ‘mezelf’, daar waar ik me ook thuis voel, dat vind plaats overal en nergens, maar hangt niet samen met locaties en situaties, dat zijn externe factoren..